مصاحبه با قائم مقام شرکت آسیا چمن

شرکت آسیا چمن، به زعم مدیران آن، اولین و بزرگترین تولید کننده چمن مصنوعی در کشور با حدود 180 نیروی انسانی است. این شرکت که از حدود 22 سال پیش به تولید چمن مصنوعی رو آورده است، تاکنون پروژه های گوناگونی را در کشور به چمن مصنوعی مزین کرده است. رحیم فکور رحیمی، قائم مقام شرکت درباره مسائل صنعت چمن مصنوعی با «نوسان» به گفت و گو نشست. 

تولید چمن مصنوعی در کشور از چه زمانی آغاز شد؟
حدود 50 سال گذشته  شرکت ما در گروه نساجی و ریسندگی فعالیت داشته است ، ولیکن از حدود 22 سال گذشته گروه صنعتی ما در آن زمان تصمیم گرفت، بخشی از خط تولید را به تولید چمن مصنوعی اختصاص بدهد. این کالا در آن سال ها در کشور ناشناخته بود و به صورت رایگان بر روی چندین زمین کار کردیم تا چمن مصنوعی و شرکت ما توسط ارگان ها شناخته شود.

همچنین جهت کسب اطلاع بیشتر راجع به مجموعه آسیا چمن  به مقاله اولین کارخانه چمن مصنوعی در ایران سری بزنید.

 

نکته جالب اینجا است که وقتی ما موفق شدیم چمن مصنوعی را در کشور معرفی کنیم، عده ای به این فکر افتادند که می توان این کالا را از چین و ترکیه یا سایر کشورها وارد کنند، و در حالی که در آن زمان در ترکیه تنها یک کارخانه تولید چمن مصنوعی وجود داشت، ایرانی ها ترجیح دادند طبق معمول به مسافرت خارجی بروند وبا دریافت  هدایا از شرکتهای رغیب خارجی به واردات بی رویه چمن مصنوعی به وفور اقدام نمیایند !

ما در مرحله بعد تولیداتمان، تصمیم داشتیم، نخ چمن را در کشور تولید کنیم که با اتفاقاتی که در حوزه واردات افتاد، اجرایی کردن این تصمیم به تعویق افتاد و در برابر آن، در ترکیه در حدود ده سال چندین کارخانه تولید چمن مصنوعی برای صادرات به ایران به راه افتاد.

زمانی ما از شهردار وقت تهران سفارش تولید 500 هزار متر چمن مصنوعی را دریافت کردیم اما وقتی کار به دست بخش های دیگر شهرداری رسید، ناگهان دیدیم شرکت جدیدی ثبت شد و این مقدار چمن از چین وارد کشور شد! دو سال پیش که برای وارد کردن ماشین آلات تولید نخ به چین رفتیم، در بازدید از یک کارخانه بزرگ، وقتی از رییس کارخانه علت پیشرفت آن کارخانه را جویا شدیم، گفت چندین سال پیش یک ایرانی، 500 هزار متر مربع چمن به ما سفارش داد و ما با سود  آن سفارش رشد کردیم وبه نقطه فعلی رسیدیم ! 

اکنون که واردات چمن مصنوعی ممنوع است، این موضوع چه تاثیری بر تولیدات و بازار چمن مصنوعی در کشور داشته است؟
گاهی باید زیر تیغ یک عمل جراحی بروید و درد آن را تحمل کنید تا پس از آن از رنج بیماری خلاص شوید.

ما یک کشور جهان سوم درحال رشد هستیم که به جز صنایع نظامی و نانو، در حال کپی برداری از روی صنایع کشورهای دیگر هستیم. در هر کالایی این امکان وجود دارد که مرزها را بر روی واردات آن کالا ببندیم و در کشورمان، مشابه آن را از روش کپی برداری تولید کنیم.

این کار به هر حال سختی هایی دارد که باید آن را تحمل کرد تا به نتایج مطلوب رسید. هر کالایی که جلوی واردات آن گرفته شود، در ابتدا چالش هایی به دنبال دارد و مسلما افرادی که از واردات آن سود می برده اند، اعتراض خواهند کرد، اما در نهایت چنین تصمیم هایی برای کشور مفید خواهد بود. تا قبل از ممنوعیت واردات چمن، ما نمی توانستیم به ارگان های دولتی چمن بفروشیم. اکنون هم با وجود ممنوع بودن واردات، جالب است که همچنان چمن مصنوعی خارجی در ایران دیده می شود!

در حالت کلی در پنجاه سال گذشته رویه نابسامانی در کشور ما شکل گرفته است که تغییر دادن آن با مقاومت روبه رو می شود؛ این نابسامانی وجود پول نفت و اختصاص دلارهای نفتی برای واردات است.

در ابتدا این رویه لطف به نظر می رسید، اما با گذشت سال ها، زمانی که وقت شکوفایی تولید کشور بود، غلط بودن این روش روشن شد.

علاوه بر این نابسامانی، موضوعاتی مانند مابه التفاوت نرخ دلار با پول ملی ما باعث شده است که ارتباط اقتصادی با خارج از کشور به هر نحوی که باشد، برای افراد سودآور باشد.

موضوع دیگری که دردسرساز شده است، این است که وقتی یک شرکت خارجی برای شرکت های ایرانی فاکتور صادر می کند، خیلی وقت ها اگر آن شرکت ایرانی رقم فاکتور را به طور مصنوعی بالا ببرد، می تواند ارز بیشتری از دولت دریافت کند و آن را در بازار آزاد بفروشد و این به معنای سود بدون زحمت است. طبیعی است

که وقتی ما بخواهیم این منبع درآمد را قطع کنیم، چنین شرکت هایی مقاومت خواهند کرد. موضوع دیگر این است که مدیران دولتی و تصمیم‌گیران کشور از شرایط و نحوه کسب و کار کاملا بی اطلاع هستند و بنابراین قوانینی تصویب و اجرا می‌کنند که توسط کارشناسان آنها تایید و تعیین شده باشد و از آنجا که کاسبان نفع می برند، گاهی متاسفانه می توانند بر نظر بعضی کارشناسان اثر بگذارند. موضوع دیگر این است

که ما در این 40 سال همواره با بحران روبه رو بوده ایم، اما مدیران اقتصادی ما، برای دوران بحران آموزش ندیده اند و قوانین ما در تمام این سال ها برای یک دوران محدود و برای رفع یک بحران خاص تصویب شده است نه برای سال های متمادی. یکی دیگر از مشکلات این است که بعضی دستگاه ها و ماشین آلات صنایع ما خیلی قدیمی است و نمی توانیم انتظار داشته باشیم که با چنین دستگاهی بتوان رقابت جانانه ای با رغبای خارجی داشت که با تکنولوژی روز تولید میکنند 

اکنون با توجه به آنچه در زمینه واردات گفتید، کیفیت کالای ایرانی و تولیدات شما در برابر رقبای خارجی چطور است؟
مبدع چمن مصنوعی یک شرکت هلندی به نام تیولون است که البته تولیدات ما در سطح کیفی به پای آن شرکت نمی رسد چون آنها دهها سال قبل این کار را شروع کرده اند ، اما با تکنولوژی آنها کار می کنیم.

نخی که در دو سال گذشته شرکت آسیا چمن تولید کرد، 100 درصد مانند نخ شرکت تیولون هلند نیست، اما یک نکته وجود دارد و آن هم این است که ما به دنبال شبیه سازی کیفی با تیولون هلند نیستیم، بلکه با دو دانشگاه قرارداد داریم تا فرمول تولید کالای ما را به آنچه فیفا تعیین کرده است، نزدیک کنند. امروز از سال گذشته جلوتر رفته ایم اما به صد در صد کیفیت نرسیده ایم و الحمدالله موفق بوده ایم .

آنچه را که برای زمین فوتبال لازم است، در حال حاضر به طور کامل در چمن های خود در نظر گرفته ایم اما برای بهبود و تنوع در محصولات  آن در حال کار هستیم. یک چمن باید 10 سال در برابر اشعه خورشید تغییر رنگ ندهد و فرسوده نشود. درباره جنس خارجی باید بدانید که مثلا در چین هنگام سفارش کالا، از شما می پرسند که مقاومت چند ساله در برابر نور خورشید مدنظرتان است و بر اساس آن به شما قیمت می دهند. در حال حاضر چمن مصنوعی ایرانی از بهترین تولیدات چمن چینی، کیفیت بالاتری داردو یقینا در آتیه ای نزدیک همانند کیفیت شرکتهای اروپایی نخ و چمن ما در بازارهای بین اللملی به فروش خواهد رسید . 

در زمینه چمن مصنوعی چه استانداردهای بین المللی وجود دارد؟
چمن مصنوعی به دو نوع تزئینی و ورزشی تقسیم می شود، در نوع تزئینی آن، استانداردها شاید خیلی اهمیت نداشته باشند اما در زمینه ورزشی، فیفا استاندارهایی را تعیین کرده است و آن را در آزمایشگاههای تحت نظارت خود بررسی می کند.

 
مواد اولیه شما از کجا تامین می شود؟ 
پتروشیمی های کشور بیشتر مواد اولیه ما را تامین می کنند اما محصولات آنها در این زمینه از نظر کیفیت در سطح بین المللی نیست که در حال رایزنی با شرکت های پتروشیمی داخلی هستیم تا به آن سطح مطلوب برسند. درصد بسیار کمی از مواد هم از خارج وارد می شود. 

آیا ممنوعیت واردات چمن و نبود رقابت، باعث کاهش کیفیت چمن مصنوعی نمی شود؟
ببینید، خواه ناخواه ممکن است باعث سوءاستفاده هایی بشود، اما برای بالا رفتن صنعت کشور از پله های ترقی باید این سوءاستفاده ها طی شوند. این موارد رفع می شود و در طی چند سال از آن گذر خواهیم کرد.

ممکن است الان بعضی  سوءاستفاده هایی صورت بگیرد اما وقتی به سد فیفا بخوریم، نمی شود با کیفیت پایین کار کرد. در حوزه چمن مصنوعی هم به دلیل اینکه بعد از چند سال باید کالا تعویض شود، اگر شرکتی با کیفیت پایین کار کند، مشتریان خود را از دست خواهد داد و درواقع شرکت به اجبار بهتر است که جنس با کیفیت تولید کند تا مشتریان خود را حفظ کند.لذا در نهایت به هر شکلی تولید داخل بهتر از واردات است  

با شرایط فعلی آینده این صنعت و بازار آن را چطور پیش بینی می کنید؟ 
در طی 20 سال گذشته که ما تولید چمن مصنوعی را آغاز کردیم، همواره مصرف آن در کشور رو به رشد بوده است و هیچ گاه متوقف نشده است و قیمت آن حتی در شرایط فعلی، تنها حدود 30 درصد بالا رفته است.

الان برعکس گذشته که بیشترین میزان فروش مربوط به چمن ورزشی بود، به سمت فروش چمن تزئینی هم رفته ایم و این چمن با استقبال بیشتری رو به رو شده است و این موضوع از افت فروش جلوگیری کرده است. جلوگیری از واردات و بالا رفتن نرخ ارز هم باعث شده است که تولید داخلی چمن مصنوعی رونق بگیرد و در طی 20 سال گذشته همواره رو به جلو برود.